W Gdańsku trwa międzynarodowa konferencja EUSTAFOR, organizacji zrzeszającej podmioty zarządzające lasami państwowymi w Europie. Takie spotkania odbywają się co roku i tym razem gospodarzem jest Polska, a na miejsce wydarzenia wyznaczono pomorskie lasy dwóch nadleśnictw – Gdańsk i Wejherowo.
Wiodącym tematem tegorocznego spotkania są wielofunkcyjne lasy miejskie i podmiejskie oraz zachowanie równowagi funkcji, jakie te lasy pełnią. Lasy Państwowe prezentują na niej planowane zmiany w prowadzeniu gospodarki leśnej zgodnie z oczekiwaniami społecznymi, z wykorzystaniem swojej eksperckiej wiedzy i z odpowiedzialnością za trwałość lasów.
Przekaz tegorocznej konferencji to większe, lepsze i silniejsze lasy dla naszej przyszłości. Przed europejskimi leśnikami stoją nie lada wyzwania, które wynikają m.in. z wpływu zmian klimatycznych na europejskie lasy państwowe. To na leśnikach spoczywa obowiązek równoważenia wymogów łagodzenia i adaptacji zmian, prowadzenie zrównoważonej gospodarki i wypracowanie modelu wielofunkcyjnego leśnictwa, który zapewni gospodarcze, społeczne i klimatyczne korzyści w Europie, przy jednoczesnym zachowaniu bioróżnorodności.
Kilkudniowe wydarzenie otworzył dyrektor generalny LP Witold Koss, nawiązując do 100-letnich doświadczeń Lasów Państwowych w zarządzaniu lasami.
Jak podkreślił obecny na wydarzeniu Georg Schöppl, wiceprezydent EUSTAFOR, zadania i wyzwania z jakimi się mierzą leśnicy są tożsame niezależne od kraju, w którym pracują. Chęć uczestnictwa społeczeństwa we współdecydowaniu o lasach to trend ogólnoeuropejski i bardzo docenia rolę i postawę polskich Lasów Państwowych, które obecnie intensywnie pracują nad wprowadzeniem systemowych rozwiązań na swoim terenie. Działania mające na względzie partycypację społeczną, które się sprawdzą mogą być z czasem wprowadzane także w innych krajach europejskich.
Przyrodniczy kontekst zarządzania lasami naświetlił prof. Jarosław Socha z Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, przedstawiając aktualne wyniki badań związane z postępującymi zmianami klimatu w lasach i wyzwaniami przed którymi stoją leśnicy w całej Europie, realizując zapisy europejskich przepisów, w tym Strategii o Różnorodności Biologicznej i LULUCF.
Kontekst społeczny przedstawili dr Anna Wierzbicka z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu i prof. Krzysztof Niedziałkowski z Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, omawiając zmieniające się trendy oczekiwań społeczeństwa.
Część panelowa pierwszego dnia została uzupełniona przez wizję terenową w Lasach Oliwskich Nadleśnictwa Gdańsk, których znaczna część leży w granicach Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Podczas sesji terenowej omówiono specyfikę gospodarki leśnej w dużej aglomeracji miejskiej, pojawiające się konflikty społeczne i rozwiązania jakie zaproponowali polscy leśnicy w celu ich złagodzenia. Dyskutowano o ścieraniu się na tych terenach trzech podstawowych funkcji lasu: dominujących społecznej i przyrodniczej z ograniczaną funkcją gospodarczą.
Drugi dzień konferencji to sesja terenowa na terenach Nadleśnictwa Wejherowo na Półwyspie Helskim. Tutaj leśnicy skupili się przede wszystkim na przedstawieniu zagospodarowania turystycznego lasów. Zaprezentowano obszary współpracy z lokalnym samorządem, Uniwersytetem Gdańskim oraz Urzędem Morskim, a także zagospodarowanie drzewostanów sosnowych rębnią przerębową. Omówiono koncepcję i specyfikę stosowania „jednostek kontrolnych” oraz zalety stosowania tego rodzaju cięć w miejscach intensywnie wykorzystywanych turystycznie.
Spotkanie, takie jak to, to doskonała okazja do wymiany doświadczeń i praktyk, jakie wprowadza się w leśnictwie. Wszystkie aspekty, zarówno te poruszane na sali jak i w terenie, są żywo dyskutowane, a pytań i rozważań na temat sposobu dostosowania gospodarki leśnej do aktualnych wyzwań nie brakuje. Różne pomysły, w różnych krajach, różne doświadczenia i różne spostrzeżenia to to, na czym opiera się tak wymiana myśli w szerokim gronie. Doświadczenia z Finlandii, Danii, Szkocji, Polski czy Czech mieszają się w jednym miejscu. Padają pytania o formy sprzedaży drewna, naturalne występowanie gatunków, prowadzenie gospodarki łowieckiej czy kierunki wykorzystania drewna bukowego. Dostaliśmy dużo pytań o organizację skutecznego systemu przeciwpożarowego, jaki mamy w Polsce, intensywność i kanalizowanie ruchu turystycznego, który w naszych lasach rośnie, sposoby wprowadzania sosny. Po takich wydarzeniach pomysły i inspiracje z którymi wracają uczestnicy dają konkretne efekty w pracy i są później początkiem, często międzynarodowej, współpracy.
***
EUSTAFOR jest organizacją zrzeszającą podmioty zarządzające lasami państwowymi w Europie. Aktualnie liczy 39 członków pochodzących z 27 krajów europejskich. Ich zadaniem jest m.in. dostarczanie wiedzy eksperckiej na temat zrównoważonego i wielofunkcyjnego zarządzania lasami państwowymi w celu wspierania europejskiej polityki w zakresie leśnictwa.
Jest to organizacja cieszącą się dużym uznaniem na europejskiej arenie. Polska już od 18 lat należy do EUSTAFOR-u, czyli od początków powstania organizacji.
Źródło: Lasy Państwowe
